Części wspólne – co się do nich zalicza? Jak określa się wielkość udziału właściciela w częściach wspólnych?
Części wspólne – jak sama nazwa wskazuje – to współwłasność wszystkich właścicieli lokali, jakie zostały wyodrębnione w ramach konkretnej nieruchomości. Zgodnie z art. 2 Ustawy o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 r. (Dz.U. 1994 Nr 85 poz. 388), zalicza się do nich grunt oraz części budynku i urządzenia niesłużące do wyłącznego użytku właściciela danego lokalu. Chodzi tu m.in. o:
- fundamenty, ściany nośne, dachy i kominy,
- klatka schodowa, windy i korytarze,
- instalacje wodno-kanalizacyjne, elektryczne, centralnego ogrzewania i inne w budynku,
- elewacja i balkony,
- brama i ogrodzenia,
- pralnia, suszarnia czy też wózkownia.
Poszczególne udziały właścicieli lokali w częściach wspólnych określa się podczas wyodrębniania lokali, na podstawie przepisów zawartych w Ustawie o własności lokali. Zgodnie z art. 3, udział właściciela w częściach wspólnych odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu (razem z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do niego) do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali (razem z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do nich).
Co warto wiedzieć o częściach wspólnych? Prawa i obowiązki właściciela
Z uwagi na brak precyzyjnych przepisów regulujących zarządzanie częściami wspólnymi, bywają one przedmiotem sąsiedzkich sporów. Zamiast wdawać się w niepotrzebne konflikty, lepiej poznać podstawowe regulacje dotyczące części wspólnych oraz prawa i obowiązki ciążące na właścicielach. Oto one
- Z uwagi na fakt, że udział w częściach wspólnych jest prawem związanym z własnością lokalu, nie można go sprzedać bez sprzedaży lokalu, ani samodzielnie nim dysponować.
- Zazwyczaj częściami wspólnymi w bloku mieszkalnym zarządza wspólnota mieszkaniowa lub wyznaczony w tym celu zarządca.
- Decyzje dotyczące przebudowy, modernizacji czy też remontu niektórych elementów będących częściami wspólnymi podejmują członkowie wspólnoty na zebraniu w drodze uchwały poddawanej pod głosowanie. Najczęściej prace są finansowane z funduszu remontowego, na który składają się wszyscy właściciele. Inną możliwością jest zaciągnięcie przez wspólnotę kredytu.
- Odpowiedzialność za zobowiązania dotyczące nieruchomości ciąży nie tylko na wspólnocie mieszkaniowej, ale i każdym właścicielu lokalu – w części, która odpowiada jego udziałowi w nieruchomościach wspólnych.
- W uzasadnionych przypadkach właściciele (wspólnota mieszkaniowa) mogą podjąć uchwałę, która zwiększy obciążenia dla lokalu użytkowego. Dzieje się tak zazwyczaj wtedy, gdy jego utrzymanie generuje wyższe koszty utrzymania części wspólnych. Co ważne, obowiązek udowodnienia wyższych kosztów utrzymania leży w gestii wspólnoty. Nie można bezpodstawnie obarczyć właściciela lokalu użytkowego wyższymi opłatami.
- Właściciel lokalu ma obowiązek – na żądanie zarządu wspólnoty – zezwalać na wstęp do lokalu, jeśli jest on niezbędny do przeprowadzenia remontu lub konserwacji bądź usunięcia usterki w nieruchomości wspólnej. Zarząd wspólnoty może zażądać wstępu do lokalu także w sytuacji, gdy istnieje konieczność wyposażenia budynku lub innego lokalu w dodatkowe instalacje.
- Właściciel, który chciałby wprowadzić zmiany w części wspólnej nieruchomości (np. ją zabudować), musi w pierwszej kolejności otrzymać zgodę wspólnoty mieszkaniowej.
Części wspólne stanowią współwłasność wszystkich właścicieli i nie służą do Twojego wyłącznego użytku. Udział w nich otrzymujesz wraz z zakupem mieszkania. Nie możesz się go zrzec, ani odsprzedać komuś innemu bez sprzedaży nieruchomości. Wbrew pozorom nie tylko wiąże on z określonymi obowiązkami, lecz także daje prawo do decydowania o istotnych kwestiach związanych z funkcjonowaniem budynku i jego otoczenia.